در مورد کریمی راد بیشتر بدانید:

چطوری عکاسی را آغاز کردید؟

عکاسی برای من همیشه یک فرار بود. فراری به قابی که خود آن را ثبت کرده ام و با ادیت کردن آن میتوانستم آن چه را که خود می پسندیدم بیافرینم. زمانی به قدری از این کار لذت میبردم که هیچگاه به فکر فعالیت حرفه ای در رشته نبودم اما با گذشت سال ها ، نیاز های متفاوتی را حس کردم که با عکاسی حرفه ای میتوانستم آن ها را بر آورده کنم . حتی هنوز هم نمیخواهم این کار را به عنوان شغل برای خود قلم داد کنم ولی حتی به عنوان شغل نیز سعی میکنم که از آن تا سرحد ممکن لذت ببرم و به رسالتی که در ذهن خود دارم را در میانه ی قاب هایی که ثبت میکنم ، پیاده کنم.

در عکاسی، چه چیزی شما را به وجد می آورد؟

به عنوان شخصی که سعی در هنرمند شدن دارد ، در تمام شاخه های هنری ای که فعالیت داشته ام و حتی رشته دانشگاهی ام به عنوان یک معمار همیشه به دنبال پیدا کردن دیدگاهی منحصر به فرد و پرورش آن در کنار پرورش تکنیک بوده ام و این میانی نظری را که در ذهن خود میپرورانم به عنوان نقطه قوتی در خود میشناسم که من را از سایر هنرمندان جدا میکند. این مسئله اصل بنیادی هنر است و من نیز اینجا به عنوان یک عکاس که عکاسی در مرحله اول به عنوان یک هنر میشناسد به دنبال پرورش هنر خود و خلق دیدگاهی منحصر به خود هستم.

مدارک، جوایز و تقدیرنامه ها

چیز خاصی به ذهنم نمیرسد که بخواهم اینجا به اشتراک بگذارم.

یک نکته فان در مورد خودتان بگویید:

از ۱۳ سالگی گیتار الکتریک میرنم ، آهنگ میسازم و میخوانم و خودم گوش میدهم و موزیک ویدیو برایشان میسازم :) به عکاسی تئاتر و پشت صحنه به شدت علاقه مندم و مجانی هم انجام میدهم.