در مورد اردلان یکتا بیشتر بدانید:

چطوری عکاسی را آغاز کردید؟

به دلیل سفرهای زیادی که به شهرهای مختلف ایران داشتم ، نیاز به یک دوربین که بتوانم اتفاقات و رویدادهایی که با آنها مواجه میشدم را ثبت کنم خیلی پررنگ بود ، به همین خاطر حول و حوش سال 75 اولین دوربین آنالوگ خودم رو خریداری کردم و به تدریج و با تجربیاتی که در سفرها کسب میکردم توانستم برای خودم پروژه های اجتماعی تعریف کرده و در سفرها ، آنها را اجرا کنم به مرور و با روی کار آمدن دوربین های دیجیتال ، یکی از این دوربین ها را تهیه کردم و کم کم توانستم به کار خودم شخصیت و معنایی که مد نظر داشتم اضافه کنم بعدها با تشویق خانواده و دوستان ، پروژه های کوچک عکاسی رو قبول میکردم و اولین کسب درامدم از طریق عکاسی رو در سال 86 انجام دادم ولی تا مدتها عکاسی بعنوان کار دوم من محسوب می شد تا اینکه در سال 1390 بصورت جدی این کار رو شروع کردم و کم کم به عکاسی صنعتی و خط تولید و همینطور محیط های کارخانه ای علاقه پیدا کردم که تا الان نیز ادامه دارد.

در عکاسی، چه چیزی شما را به وجد می آورد؟

من به هنر عکاسی به چشم یک اتفاق تکرار نشدنی نگاه میکنم، برای من ، اینکه یک عکس فارغ از هر موضوعی تنها و تنها در لحظه ای بسیار کوتاه خلق میشه و میتونه حامل پیامی خاص یا یادآور خاطره ای شیرین باشد، لذتبخش هست. همینطور عطف به تجربیاتی که در محیط های صنعتی کسب کرده ام، از پیش زمینه خوبی برای پیدا کردن کادر و قابهای صنعتی برخوردار هستم که در اکثر موارد، نتیجه کارها از نظر کارفرمایان محترم بسیار مطلوب بوده است.

مدارک، جوایز و تقدیرنامه ها

طی کردن دوره عکاسی مستند اجتماعی نزد استاد علی اکبر شیر ژیان

یک نکته فان در مورد خودتان بگویید:

علاقه مند به ورزش کوهنوردی و شنا و صد البته سفر هستم