در مورد عباسی بیشتر بدانید:

چطوری عکاسی را آغاز کردید؟

من عکاسی رو از ی سفر شروع کردم. از اونجایی که تو 15 سالگی از بندر ترکمن پدرم برای من یک دوربین آنالوگ یاشیکا خریده بود. از مناظر مختلف در سفر عکاسی میکردم از بناها و معماری ها و کلا میشه گفت با ژانر عکاسی در سفر استارت عکاسی رو زدم بعد وارد دانشگاه شدم و با پول خودم دوربین DSLR خریدم و به مرور دنیای عکاسی من بهتر شد چرا که میتونستم از احساسی که از یک تصویر دارم با عکس گرفتن از اون به اشخاص دیگه هم منتقل کنم

در عکاسی، چه چیزی شما را به وجد می آورد؟

من عاشق نوشتن هستم به طوریکه احساساتم رو هم در قالب کلمات به زبان میارم و این تا جایی پیش رفته که در صحبت عادی و روزمره هم بعضا کتابی حرف میزنم و اشخاصی که منو نمیشناسن حس میکنن دارم خودم رو میگیرم... با آشنا شدن با دنیای عکاسی فهمیدم که نه تنها در نوشتن که در عکاسی هم میتونم حرف و احساس خودم رو به زبان بیارم و به نوعی با به تصویر کشیدن احساس خودم با اشخاص صحبت میکنم و از نظر من عکس ها سرشار از ناگفته ها هستند که میتوان سخنانی که نمیتوان به زبان آورد به تصویر کشید...

مدارک، جوایز و تقدیرنامه ها

من وقتی وارد کانون عکس شدم در همون سال ورود به عنوان دبیر برتر در بین سایر کانون ها از نظر فعالیت و خلاقتی قرار گرفتم و تقدیرنامه های اون رو هم دارم و دقیقا همون سال کانون عکس رو تبدیل به کانون عکس برتر دربین سایر کانون های دانشگاه کردم سال بعد(سال 1395) که جشنواره رویش کشوری (جشنواره کانون های فرهنگی هنری اجتماعی مذهبی دانشگاه های کل کشور) برگزار شد به عنون دبیر کل کانون ها و با حفظ سمت دبیر کانون عکس وارد اون جشنواره شدم و تونستم 4 رتبه برتر کشوری دوتا اولی و دوتا سومی کسب کنم و باعث افتخار دانشگاه در سطح کشور بشم. از طرف دیگه به عنوان سفیر دانشجویی جشنواره بین المللی فیلم سبز هم انتخاب شدم و فعالیت هایی رو هم در اون جشنواره داشتیم...

یک نکته فان در مورد خودتان بگویید:

من به شدت آدم ساکتی هستم و در این سکوت همیشه مشغول خوندن کتاب و گوش دادن به موسیقی و بعضا طراحی سیاه قلم وقتم رو میگذرونم