در مورد صیادی بیشتر بدانید:

چطوری عکاسی را آغاز کردید؟

به خاطر علاقه م به سینما وارد این حرفه شدم . همونطور که قبلا گفتم مینوشتم اما دوست داشتم داستانهایی که مینویسم رو مصور کنم . فکر کنم از همینجاها باید شروع شده باشه . دوربین های خانگی و بعد دیجیتال رو استفاده کردم اما به صورت مستقل و حرفه ای سال 1387 بود که با کمک خانواده استودیوی شخصی خودم رو راه انداختم و همچنان در همین استودیو مشغول به کارم .

در عکاسی، چه چیزی شما را به وجد می آورد؟

خلق و ثبت لحظات خوب و به یاد ماندنی زندگی . من مشتری های زیادی داشتم و دارم که از دوران نامزدی تا جشن تکلیف بچه هاشون رو عکاسی کردم و خب فکر میکنم این نعمت و زیبایی بزرگیه که در چنین موقعیتی قرار گرفتم . هیچی مثل ذوق و شوق یک مادر برای دیدن عکس های کودکش زیبا نیست . اینکه در لحظه درست در مکان درست هستیم وظیفه ما هست و به خاطرش از دست مردم پول میگیریم پس خوبه که باور داشته باشیم در قبال هر ریالی که دریافت میکنیم مسئولیم و فراغت بابت این مسئولیت زمانی حاصل میشه که بتونیم رضایت رو در چهره مشتری بابت کارمون ببینیم . فکر میکنم همین چهره های راضی برای به وجد و وجود اومدن کافی باشه .

مدارک، جوایز و تقدیرنامه ها

مدرک دیپلم درجه یک عکاسی آنالوگ و دیجیتال از خانه عکاسان تهران . چند تقدیر نامه از شهرداری تهران بابت پروژه های زیبا سازی شهری . در جشنواره عکاسی خیام یک بار شرکت کردم به سیمی فینال رسیدم اما فینالیست نشدم همینطور یک بار در جشنواره لنز کالچر شرکت کردم و از منتخبین اصلی قرار گرفتم و به عنوان جایزه مقرر شد در دوره بعدی بدون پرداخت هزینه شرکت کنم که متاسفانه به خاطر گرفتاری های شخصی فرصت شرکت در دوره بعدی رو از دست دادم .

یک نکته فان در مورد خودتان بگویید:

من نویسنده ام و فیلمساز . روابط عمومی خوبی دارم و اینکه عکسهام رو خودم ادیت میکنم باعث میشه فکر کنم استقلال عمل بیشتری دارم در عکاسی . در ضمن من به عمد از تنوین در نوشتارم استفاده نمیکنم و به جاش حرف " ن " رو قرار میدم ( اصلن , عمدتن , تقریبن ... ) دلیلش اینه که ما توی الفبای فارسی اصلن تنوین نداریم پس غلط نمینویسم . نمیدونم ولی به نظرم همینا کافیه واسه شناختنم ;)