در مورد معافی بیشتر بدانید:

چطوری عکاسی را آغاز کردید؟

من از کودکی دوربین آنالوگ حرفه ای پدرمو برمیداشتم و گند میزدم به حلقه فیلم های 36 تایی ای که اون تو بود... گذشت تا 17 سالگی که با کلی سختی یه دوربین dslr کنون برای خودم خریدمو عکاسی رو به طور جدی تر انجام دادم. همون موقع ها بود که طبق یکسری اتفاقات برای کنکور هنر خودم رو آماده کردم و با یه رتبه ی خوب عکاسی دانشگاه هنر قبول شدم. دیگه اینطوری شد که الان دارم لیسانس عکاسی میگیرم.

در عکاسی، چه چیزی شما را به وجد می آورد؟

دقیقا خود فعل عکاسی، یا به زبون دیگه، ثبت و ماندگار کردن یک لحظه که دیگه هیچوقت قرار نیست تکرار بشه من رو به وجد میاره. عکس جادویی داره که همه‌ی آدما بهش میل پیدا میکنن. یکی به ثبت شدن عکس از خودش اکتفا میکنه، یکی موبایل میگیره دستش و هرچیزی که به چشمش میاد رو ثبت میکنه، یکی هم مثل من کل زندگیشو با این فعل پیوند میزنه.

مدارک، جوایز و تقدیرنامه ها

من در کنار فعل عکاسی، بسیار از آموختن اون به دیگران لذت میبرم، به همین علت، بیشتر افتخارات و مدارکم به تدریس عکاسی مربوط میشه، که شاخص ترین اون تدریس یک دوره ی 12 جلسه ی عکاسی در دانشگاه علامه طباطبایی تهرانه.

یک نکته فان در مورد خودتان بگویید:

نمیدونم هم اندازه، بیشتر، یا کمتر از عکاسی، اما من عاشق رانندگی ام!