در مورد مفیدی بیشتر بدانید:

چطوری عکاسی را آغاز کردید؟

در دوره ای که به شدت درگیر مسائل شخصی خود بودم و در استخدام قراردادی شرکت مخابرات ایران، علاقه ای بسیار زیاد به فعالیت هنری داشتم. ولی هنوز رشته مورد علاقه خود را پیدا نکرده بودم. در زمینه معرق کاری و منبت کاری به سطح بالایی رسیدم ولی حس درونیم من را ارضا نمی کرد به ادامه فعالیت این رشته هنری. با داشتن دوربینی قدیمی مشغول عکاسی شدم و عکس هایی که گرفتم بدون داشتن اطلاعی از عکاسی و شناخت زیبایی شناسی در آن مورد توجه اطرافیان قرار گرفت و من را به سمت عکاسی سوق داد. همان زمان در سازمان فنی حرفه ای در رشته عکاسی ثبت نام و نفر اول در ان دوره شدم با نمره کامل 100 و از آنجا بود علاقه من به عکاسی چند برابر شد. در تورهای عکاسی ثبت نام کردم و هنر و توانایی خود را در آن زمان که هنوز عکاسی در این حد پیشرفت نکرده بود به نمایش گذاشتم. از شرکت مخابرات استعفا دادم و با ریسک بالا، اولین آتلیه ام را باز کردم و پس از چند سال تجربه های بیشتری در زمینه عکاسی کسب کردم و درامد بالایی در عکاسی به دست اوردم. این جریان حدود 17 سال پیش رخ داد

در عکاسی، چه چیزی شما را به وجد می آورد؟

عکاسی برای من جادوی زمان است. بارها به عکس هایی که میگیرم نگاه می کنم و درست در همان لحظه حس میکنم که در آن عکس گرفتار شدم. عکاسی برایم شبیه سفر در زمان است. به لبخند ها نگاه می کنم، به لحظه های ماندگار، به گلی که جاودانه می شود. در حالی که بعد از مدتی گلی وجود ندارد. این همان جادوی زمان است. رخدادهایی که ثبت می شوند همان دنیای حقیقی هستند که پیرامون ما در جریانند و ما نیز همراه از آن دور و دورتر می شویم. در حالی که رخداد زندست و ما در عکس به زمان گذشته بارها و بارها سفر می کنیم. این رویای کودکی من در عکس به حقیقت پیوست و بدون شک چیزی که من را به وجد و شگفتی آورد، این بود

مدارک، جوایز و تقدیرنامه ها

به قدری مشغول عکاسی بودم که کمتر در مسابقه یا فستیوالی شرکت کردم. مدارک فنی حرفه ای و چند مدرک افتخاری از دانشگاههای خارج از کشور که خود هنوز آنجاها را ندیدم قسمتی از این مدارک است. یک بار با شرکت کردن در مسابقه منطقه 11 تهران و بافت تاریخی این منطقه برنده عکس برتر شدم و دیگر در مسابقه ای شرکت نکردم

یک نکته فان در مورد خودتان بگویید:

عکاسی را دوست دارم و گاهی نگاهم به عکاسی حرفه ای نیست و کاملن شخصیست. از پول در آوردن در عکاسی زمانی بیزار شدم و حس کردم که هنر عکاسی را زیر سوال برده ام. ولی خب چه می شود کرد که عکاسی وقتی از قالب شخخصی و هنری، به قالب تجاری تبدیل می شود، کمی اثر خود را از دست می دهد و زیبایی عکس تاثرش کمتر می شود. هنوز علاقه دارم عکاسی را وقتی انجام دهم که نیاز مالی نداشته باشم.