در مورد عزیزی بیشتر بدانید:

چطوری عکاسی را آغاز کردید؟

علاوه بر علاقه شخصی به عکاسی برای ثبت قاب های قشنگ شروع کردم به عکس گرفتن برای نوشته هام و وقتی بزرگ تر شدم و جرعت گرفتن عکس از دیگران رو پیدا کردم تصمیم گرفتم لبخنداشون رو به قشنگ ترین و واقعی ترین شکل ثبت کنم و شروع کنم به نوشتن برای حرفایی که توی چشماشونه. و کم کم شد یه منبع درآمد جانبی که با عشق بود. و اینکه تموم تجربیاتم رو هم بزاریم کنار چیزی که تو سایت نظرمو جلب کرد نوشته شرایط استخدام بود که کارآموزی هم جزوشون بود و من شدیدا علاقه مند به کسب تجربیات دیگرانم مخصوصا در این زمینه های کاری که به تازگی واردش شدم و مشتریان چندانی نداشتم و اکثرا دوستان و آشنا بودن.

در عکاسی، چه چیزی شما را به وجد می آورد؟

من عکس هامو از روی احساس آدم ها میگیرم. ژست هام نه آمادن نه مصنوعی. از آدما با حس اون لحظشون عکس میگیرم که وقتی عکسشونو نگاه میکنن بتونن از توی قاب حال اون لحظشون رو دوباره احساس کنن.

مدارک، جوایز و تقدیرنامه ها

بوده یه سری چیزا ولی خب واقعا مهم نیست :) مهمترینشون و شخصی ترینشون شاید این بوده که از تمام زندگی من راضی بودم و همیشه به خودم گفتم "همیشه لبخند بزن :)" ...

یک نکته فان در مورد خودتان بگویید:

من تو زمینه ورزشی تو رشته های شنا و اسکی و کلیستنیکس و سوارکاری فعالیت دارم و از نوشتن و گوش دادن به موسیقی لذت میبرم و بخش اجتناب ناپذیر زندگیم سفره. رشته تحصیلیم مهندسی عمران و حقوق به طور همزمان هستش و دانشجو ام. تو زمینه هنری هم عکاسی میکنم و گیتار میزنم.